Muziek Voor Meisjes….

Toen ik vijftien was vond ik het maar een weeeïg nummer. “Michelle” van de Beatles. Echt iets voor bakvissen. Nee; geef mij maar the Yardbirds, of de rauwe stem van John Lennon. Mick Jagger, The Kinks of The Dave Clark Five. Door de jaren heen ben ik wat vriendelijker geworden. En begon ik steeds meer respect te krijgen voor die prachtige melodiëen die Paul McCartney produceerde. Deze fenomenale evergreen heeft zijn verdienstelijkheid wel bewezen. De song is in 1977 bewerkt voor vierstemmig koor door Harkin Sund. Het AMK repeteert het momenteel. Niet te moeilijk maar ook niet gemakkelijk. De kneep zit ‘m erin om de juiste sfeer te creëren met dit lied. Niet te hard, niet te zacht. Wel loom, maar niet te sloom. Heerlijk lied om te zingen. Voor jonge maar ook voor oudere meisjes….

.…”Michelle” was een tune dat ik heb geschreven in de ‘finger-picking’ stijl van chet Atkins. Er bestaat een song van hem ‘Trambone’ met een ’top-line’ welke steeds herhaalt wordt. En terwijl hij een ‘bass-line’ speelde wist hij er ook nog een melodie uit te tokkelen. Dat klonk voor ons als een hele grote uitvinding, terwijl er een hoop klassieke gitaristen het nummer speelden. Geen enkele ‘rock & roll’ gitarist had het gespeeld. De allereerste persoon waarvan we wisten dat die gebruik maakte van die ‘finger-picking-style’ was Chet Atkins…. Ik heb hetzelf nooit geleerd. Maar gebaseerd op Atkins “Trambone”, wilde ik iets schrijven met een melodie en een bas lijn erin. So I did. Ik had het gewoon als een instrumentaal in C.

Paul McCartney (Bassist in het bandje met de naam: “The Beatles”)